Krachtdadig ingrijpen van centrale banken van Tokio tot Washington ten spijt, het blijft hommeles op de internationale financiële markten. Nu is het verzekeraar AIG die met een noodkrediet van 80 miljard dollar voor omvallen behoed moet worden.
AIG is een interessante casus. Met de verkoop van schade-, levens en collectieve ziektekostenverzekeringen heeft AIG zich de afgelopen decennia ontwikkeld tot een van de grootste financiële instellingen ter wereld. De bedrijfsstrategie was vooral gericht op het drukken van de kosten. Intern blonk het bedrijf uit door hypercompetitiveness. Een veelzeggende anekdote over deze modus operandi is terug te vinden op het weblog van Joe Paduda.
Als kampioen kostenreductie werd AIG de lieveling van beleggers. Verzekerden en medische leveranciers waren minder enthousiast. Zo goed als AIG was in kostenreductie, zo slecht was de verzekeraar in investeren en het uitbetalen van schadeclaims. Nu krijgt de Amerikaanse belastingbetaler de rekening van dit commerciële succesverhaal gepresenteerd.
Dit werpt ongetwijfeld zijn schaduw vooruit op de hervorming van het gemankeerde Amerikaanse zorgverzekeringsstelsel. Als de Amerikaanse overheid in het huidige tempo geld blijft uitgeven om marktpartijen overeind te houden, zal er voor dit streven weinig geld overblijven.
De crisis in de financiële wereld heeft ook zo zijn weerslag in Nederland. De slecht getimede versmelting van ABN AMRO en Fortis doet beide banken nog eens al hun grote accounts tegen het licht houden. Met een leensom van zo’n 150 miljoen euro hoort de bouw van het Orbis Medisch Centrum in Sittard hier zeker bij. In Sittard mogen ze dan dromen van topreferente behandeling van rijke Chinezen en Saudi’s, voorlopig is de geldkraan dicht gedraaid. Pijnlijk misschien, maar ook dit is de marktdynamiek die zorgbestuurders zich zo graag laten aanleunen.
AIG is een interessante casus. Met de verkoop van schade-, levens en collectieve ziektekostenverzekeringen heeft AIG zich de afgelopen decennia ontwikkeld tot een van de grootste financiële instellingen ter wereld. De bedrijfsstrategie was vooral gericht op het drukken van de kosten. Intern blonk het bedrijf uit door hypercompetitiveness. Een veelzeggende anekdote over deze modus operandi is terug te vinden op het weblog van Joe Paduda.
Als kampioen kostenreductie werd AIG de lieveling van beleggers. Verzekerden en medische leveranciers waren minder enthousiast. Zo goed als AIG was in kostenreductie, zo slecht was de verzekeraar in investeren en het uitbetalen van schadeclaims. Nu krijgt de Amerikaanse belastingbetaler de rekening van dit commerciële succesverhaal gepresenteerd.
Dit werpt ongetwijfeld zijn schaduw vooruit op de hervorming van het gemankeerde Amerikaanse zorgverzekeringsstelsel. Als de Amerikaanse overheid in het huidige tempo geld blijft uitgeven om marktpartijen overeind te houden, zal er voor dit streven weinig geld overblijven.
De crisis in de financiële wereld heeft ook zo zijn weerslag in Nederland. De slecht getimede versmelting van ABN AMRO en Fortis doet beide banken nog eens al hun grote accounts tegen het licht houden. Met een leensom van zo’n 150 miljoen euro hoort de bouw van het Orbis Medisch Centrum in Sittard hier zeker bij. In Sittard mogen ze dan dromen van topreferente behandeling van rijke Chinezen en Saudi’s, voorlopig is de geldkraan dicht gedraaid. Pijnlijk misschien, maar ook dit is de marktdynamiek die zorgbestuurders zich zo graag laten aanleunen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten